سال های دهه 60 شصت، سال هایی خاطره انگیز برای همه دهه 60 و هفتادی هایی که هیچ تبلت و آیفونی نداشتند و با کتانی میخی و زانو های وصله دار در کوچه های محل و بازی های شاد و گل کوچیک روز را شب می‌کردند. روزگاری که توپ دولایه بنفش نقش برازوکا را در محل داشت و تمامی انرژی ها با همان یک لقمه نان و پنیر و سبزی ای که مادر با عشق درست می‌کرد، تامین می‌شد. در کنار همه این بازی ها و زندگی بدون تکنولوژی و پلی استیشن، تلویزیون سیاه و سفید کوچک هم نقشی مهم در ساختن آن روزهای شیرین برای کودکان دیروز داشت. کارتون های خاطره سازی که بهانه ای بود برای لذت بردن از حضور در خانه، لذت با هم بودن پای تلویزیون. کارتون هایی با دوبلاژهای خاطره انگیز که در یاد و خاطره همه ما ثبت شده اند. آن روزها تمام شده است و دیگر دست یافتی نیست، چاره ای نمی ماند جز مرور آن خاطرات، که شاید لحظه ای باعث حس دوباره لذت آن روزها بشود.